در این پژوهش الیاف تنه درخت خرما به عنوان تقویت کننده در کامپوزیت با ماتریس اپوکسی به کار گرفته شد. نمونه های کامپوزیتی با استفاده از الیاف برش داده شده به طول های 1، 2 و 3 سانتی متر و با سه سطح از درصد حجمی الیاف با استفاده از روش قالب گیری دستی تولید شدند و تحت آزمون های کشش و خمش سه نقطه ای قرار گرفتند. نتایج نشان داد طول الیاف در محدوده متغیرهای پژوهش اثر معناداری بر خواص کششی و خمشی نداشته است. به طورکلی افزودن الیاف خرما سبب بهبود مقاومت کششی کامپوزیت نسبت به ماتریس خالص نگردید که علت این مسأله می تواند چسبندگی ضعیف الیاف و ماتریس و وجود عیوب ساختاری در نمونه ها باشد. مدول کششی محاسباتی با استفاده از مدل تسای-پاگانو انطباق نسبتاً خوبی با مقادیر تجربی نشان داد. نتایج آزمون خمش بیان می کند که افزودن 5/7 درصد حجمی الیاف خرما سبب بهبود مقاومت خمشی کامپوزیت می گردد اما در درصد حجمی بالاتر (7/10 درصد) این خاصیت افت می نماید که علت آن افزایش بیش ازحد الیاف و درنتیجه نفوذ کمتر رزین در بین آن ها و اتصال و یکپارچگی کمتر کامپوزیت است. همچنین با افزودن الیاف خرما به اپوکسی مدول خمشی کامپوزیت افزایش یافت. این افزایش در نمونه های حاوی 5/7 و 7/10 درصد حجمی الیاف مشاهده شد که بیشترین مقدار آن به میزانGPa 7/3 در نمونه 5/7 درصد حجمی (% 105 افزایش) به دست آمد.